Türkiye'de pek çok Lise ve yatılı okul vardır ama şurasını kabul etmek gerekir ki Galatasaray'ın ayrı bir özelliği vardır. Biz Galatasaraylılar için Okulumuz apayrı bir dünya ve bambaşka bir yuvadır. Küçük yaşlarda oraya girdik. Gençlik yıllarımız geçti. Okulumuz hem Ortaköy'de hem de Beyoğlu'nda bizlere gerçek bir yuva, tam bir ana kucağı oldu. İçinde bulunduğumuz ortama bakınca bizlerin hayat çizgisine damga vuran olayda Okul hayatının "yatılı" olması yatar. Bu uzun yıllar insan hayatının en hassas, dış etkilere en açık olduğu yıllardır. Galatasaray bizim için adeta bir "Büyük Ev", bir "Büyük Yuva" idi. Herkesin bir anne-babası vardır. Bizim ise 30-40 anne-babamız vardı. Zira hocalarımız, o elleri öpülesi yöneticilerimiz, hatta Okulun hademeleri bile kendi ölçülerinde bize ana-baba oldular. Dünya ile ilgili bilgileri, müspet ilimleri, aydınlanma felsefesini bizlere çok ehliyetli Türk ve Fransız hocalarımız verdi. Onlara ömrümüzün sonuna kadar çok, ama çok şey borçluyuz. Böyle bir zengin ve kalabalık birlikteliğin doğal sonucu sıkı ve samimi bir birlik-beraberlik, zengin mi zengin bir "hatıralar" âlemi ve kuvvetli bir tesanüt ve arkadaşlık duygusudur. İşte bizleri farklı kılan, hepimiz Galatasaraylı yapan özelliklerin ipuçları bunlardır. Bizler de zengin ve kalabalık bir aile olmanın nimetlerini ve mutluluklarını bol bol yaşadık. O nedenle Galatasaray demek bir bakıma "anılar" demektir. Ucu-bucağı; dibi olmayan, zengin mi zengin anılar...
